اشعار

می نویسم فـاطمه و می نویسم یا عـلی            روی دیوار اتاقـم هک شده مولا علی
انـبـیا بر چـادر زهـرا تـوسل داشتـنـد            و توسل می کند بر فـاطمه حتی عـلی

---

نور زهرا با علی یک نور واحد میشود            یعنی آخر که ولایت میشود، زهرا؛علی

سر معراج پیمبر در ولایت بود و بس            پس بـیا بالای بـالا ای محـمد تا عـلی
حاصلِ این وصلتِ بین علی و فاطمه            میشود چندین محمد میشود صدها علی
دخـتری دارد عـلی مـادر نزائیده دگر            چه بگویم نام او را زینب کبری، علی

: امتیاز

یک آینه که حـسرت دارالـسّلام‌هاست            یک آیـنه که قـبـلـۀ بیت الحـرام‌هاست
یک آینه که عین حقـیـقـت، مجـاز نه!            یک آینه که غرق سکوت و پیام‌هاست

---

یک سو جلال حضرت خیرالنّسای خلق            یک سو جمال واضح خیرالأنام‌هاست
پیوند پاک سورۀ یاسین و کـوثر است            آغــار انـکـشـاف تـمـام ظـلام‌هـاسـت
تلفـیـق نهر کـوثـر و امواج سلـسبـیـل            هنگـام باده نوشی و شرب مدام‌هاست
»حبـل متـیـن» گوشۀ جـلباب فـاطـمـه            خورده گره به پیرهن «لاانفصام» هاست
دست علی به دست«فصلِّ لربّک» است            اشـراق آسـمـانـی و صبـح امـام‌هاست
دیگر نیاز تیغ دو دَم منتـفی شده است            زیرا که خطبه خطبه فدک در نیام‌هاست
تا « لَم یَکُن لَهُ کُـفُـوًا» نزد مرتضاست            خاری به چـشم شور جـمیع لئام‌هاست
باید گـدا شـویـم و یـتـیـم و اسـیـرشـان            وقـت نـزول مـائـده‌هـای طعـام‌هـاست
بر خانه‌ای که «تُرفَع» و «یُذکَر» نموده «اسم«            بر خانه‌ای که رکن و منا و مقام‌هاست

: امتیاز

یک مرد و زن مکمل هم در کنار هم            آیــینه وار هـر دو یشان بی‌قـرار هم

مـعـنـای اصـلی لـغـت خـانـواده‌انـد            مست نگاه یک دلی و می گسار هم

---

این زندگی بنا شده بر پایه‌های عشق            بی‌اعـتنا به ثـروت و دار و ندار هم

یک خانهٔ محقر و یک قطعهٔ حصیر            سـرمایه‌های اصلی شان اعـتبار هم

کانون گـرم پروش غـنچه‌های یاس            پیــوندشان وقوع و طــلوع بهار هم

در آسـمان عـاطفه این ماه و آفـتاب            چـرخـیـده‌اند تـا به ابـد در مـدار هم

عاقد خدا و مهریه آب و سکوت محض            آری شـدنـد هم نــفـس روزگـار هم

: امتیاز

ابرهای رحمت حق درّ و گوهر ریختند           نقد هستی را به خاک پای حیدر ریختند

شب نشینان فلک از چشم گوهر بار خویش           بهر فیض خاکیان از شوق گوهر ریختند

---

در چنین شب آرزومندان ز شور اشتیاق           صد هزاران دل به پابوسی دلبر ریختند

ساقیان بزم عشق و شور و مستی از شعف           عاشقان را شهد شیدائی به ساغر ریختند

در شب تزویج زهـرا با علی از آسمان           قدسیان گل بر سر زهرا و حیدر ریختند

تا که چشم مهر و مه افـتاد بر انوارشان           بر نـثار راه آنان نـقـره  و زر ریخـتـند

در فلک خیل ملائک بال بر هم می‌زدند           پیش پای شمع دل پروانه سان پر ریختند

در بهشت آرزو از یمن این پیوند نـور           حوریان گل در کنار حوض کوثر ریختند

از درخت سبز طـوبی بر محـبّان عـلی           برگۀ آزادی از غوغای محشـر ریختند

ای وفائی ماه و خورشید فلک از آسمان           در قدوم مهر و ماه عشق اختر ریختند

: امتیاز

جهان برای شکـوفـا شدن مهـیا بود            و این قـشـنگ ترین اتـفـاق دنیا بود

که دست فاطمه در درست های مولا بود            به اعتقاد من اصلا غـدیر اینجا بود

---

پدر به فاطمه رو کرد، اینچنین فرمود

دلـیـل خـلـقـت لاهـوت ازدواج تو بود

قـرار شد که شما بی‌قـرار هم باشید            جهان دچار شما شد دچار هم باشید

تـمـام عـمـر دمـادم کـنـار هم باشید            و در مصاف خطر ذوالفقار هم باشید

دعای من همه این بوده تا به هم برسید

که خلق گشته زمین تا شما به هم برسید

نفس نفس همه جا عاشقانه همدم هم            خدا نکرده اگر زخـم بود مرهـم هم

صفا و مروه و رکن و مقام و زمزم هم            چرا که قبلۀ من هم علیست فاطمه هم

و رو به اهل مدینه چنین سفارش کرد

نوشته‌ام که سفارش نه بلکه خواهش کرد

هـمـیـشه نام عـلـی را امـام بگذارید            به خـانـوادۀ مـن احـتـرام بـگـذاریـد

برای فـاطـمه سنـگ تـمام بگـذارید            و روی زخـم دلش الـتـیام بگـذارید

جهان بدون علی رنگ و بو نخواهد داشت

بدون فـاطـمه هم آبـرو نخواهـد داشت

شنیده می‌شود از آسمان صدایی كه            كشیده شعر مرا باز هم به جایی كه

نبود هیچ كسی جز خـدا، خدایی كه            نـوشـت نـام تو را، نـام آشـنـایی كه

پس از نـوشتن آن آسـمـان تـبـسم كرد

و از شنیدنش افلاك دست و پا گم كرد

نوشت فاطمه، شاعر زبانش الكن شد            نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد

نوشت فاطمه تكلیف نور روشن شد            دلیل خلق زمین و زمان معـیـن شد

نوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته است

غزل، قصیدۀ نابی که در ازل گفته است

نوشت فاطمه تعـریف دیگری دارد            ز درك خـاك مـقــام فـراتـری دارد

خوشا به حال پیمبر چه مادری دارد            درون خـانه بهـشت معـطـری دارد

پدر همیشه كنارت حضور گرمی داشت

برای وصف تو از عرش واژه بر می‌داشت

چرا كه روی زمین واژۀ وزینی نیست            و شأن وصف تو اوصاف این چنینی نیست

و جای صحبت این شاعر زمینی نیست            و شعر گفتن ما غیر شرمگینی نیست

خدا فراتر از این واژه‌ها كشیده تو را

گمان كنم كه تو را، اصلا آفریده تو را

كه گرد چـادر تو آسمان طواف كند            و زیر سایۀ آن کعـبه اعـتکـاف كند

مـلـك بـبـیـند وآنگـاه اعـتـراف كـند            كه این شكوه جهان را پُر از عفاف كند

كـتاب زنـدگـی‌ات را مـرور باید كرد

مرور كوثر و تطهـیـرو نور باید كرد

در آن زمان كه دل از روزگار دلخور بود            و وصف مردمش الهاكم التكاثر بود

درون خـانـۀ تو نـان فـقـر آجـر بود            شبیه شعب ابی طالب از خدا پُر بود

بهـشـت عـالـم بـالا برایت آمـاده است

حصیر خانۀ مولا به پایت افتاده است

به حكم عشق بنا شد در آسمان علی            علی از آن تو باشد؛ تو هم از آن علی

چه عاشقانه همه عمر مهربان علی!            به نان خشك علی ساختی، به نان علی

از آسـمـان نگـاهت ستـاره می‌خـواهم

اگر اجـازه دهـی با اشـاره می‌خـواهم

به یاد آن دل از شهـر خسته بنویسم            كنار شعر دو ركعت نشسته بنویسم

شكـسـته آمـده‌ام تا شكـسـته بنـویـسم            و پیش چشم تو با دست بسته بنویسم

به شعر از نفس افـتاده جـان تـازه بده

و مادری كن و ایـنـبـار هم اجـازه بده

به افـتـخـار بگـویـیـم از تـبار توأیم            هنوز هم كه هنوز است بی‌قرار توأیم

اگر چه ما همه در حسرت مزار توأیم            كنار حضرت معصومه در كنار توأیم

فضای سینه پر از عشق بی‌كرانۀ توست

كرم نما و فرود آ كه خانه خانۀ توست

: امتیاز

پهلوی توست گوهـر انگـشتر عـلی            یار هـمه عـلی و تویی یـاور عـلـی

لبخند تو بشارت دل‌های خسته است            ای شـادمـانـی دل غـم پـرور عـلـی

---

در آینه خداست و غیر از خدای نیست            چـشـمـان توست آیـنـۀ دیگـر عـلـی
در یک طلوع گرم دو دریا به هم رسید            دریـا تـرت علی و تو دریـا تر عـلی

چشمان تو زلال تر از حوض کوثر است            این اشک کیست می‌چکد از کوثر علی

در این دیار گشتم و در این دیار نیست            کو ای نـسیم عطـر گـل پرپـر عـلی

: امتیاز

عشق عـلی نـماز علی کـوثـر عـلی            آمـد نـشـسـت اُمّ ابـیـهـا بــرِ عــلــی

کُفـواً أحد بخوان و بگو همسر علی            پهلوی توست گوهـر انگـشتر عـلی

---

یار هـمه عـلی و تویی یـاور عـلـی

گیرم که دست های یدُالله بسته است            گیرم غرور فاتح خیبر شکسته است

گیرم که ذوالفقار به ماتم نشسته است            لبخند تو بشارت دل‌های خسته است

ای شـادمـانـی دل غـم پـرور عـلـی

ای چشم بسته بر همه دنیا و هست و نیست            پلکی بزن که چشم خداوند خون گریست

این کشتۀ فتاده به هامون حسین کیست            در آینه خداست و غیر از خدای نیست

چـشـمـان توست آیـنـۀ دیگـر عـلـی

از إنّـمـا یُـریـد صـدای کـرم رسـیـد            افلاک را ز قـصۀ لـولاک دم رسید

آیات شاد سورۀ رحمان به غم رسید            در یک طلوع گرم دو دریا به هم رسید

دریـا تـرت علی و تو دریـا تر عـلی

ساقی کنار باده و باده به ساغر است            ساغـر در انتظار قـدوم پیمبر است

پیغمبری که عاشق لبخند دختر است            چشمان تو زلال تر از حوض کوثر است

این اشک کیست می‌چکد از کوثر علی

آیا بهـار سوخـتـه‌ام را مـزار نیست            در سینه‌های غم زدۀ بی‌قرار نیست

در قلب های خستۀ چشم انتظار نیست            در این دیار گشتم و در این دیار نیست

کو ای نـسیم عطـر گـل پرپر عـلی

: امتیاز

در گـوش فـرشتـه‌ها اذان باید گفت            تـفـسـیر خوش یـلـتـقـیـان باید گـفت

روزیکه علی و فاطمه خوش حالند            تبریک به صاحب الزمان باید گفت

---

******************

وقـتـی که دو آیـیـنه مـقـابـل بشـوند            یک عـالـم بـی‌نـهـایـت دل بـشـونـد

در اصـل تــوازن خــدایــی بــایـــد            زهـرا و عـلـی بهـم مـعـادل بآشوند

******************

به به، که عروس مادرخورشید است            دامـاد یـگـانـه مـظهـر توحـیـد است

نـوروز ز چــشـم مـردمـان افـتــاده            چون روز علی و روز زهرا عید است

: امتیاز